මස් වැදලි දියව ගිය
ඇටකෝටු දරමිටිය
බිඳ වැටේ දැයි සැකෙන්
නහර පොටවල් මිටින් ගෙන
බැඳ තබයි නුඹේ රුව
දුකම අනුභව කරණ
සැපක් පිළිබඳ වගක්වත් නැති
දරු මුණුපුරන් මත්තෙම
ජීවිතය දිය කළ
නුඹ නොකියා කියන සාක්කිය
පිටට ඇළුණු කුස පොත්ත
ඉරි තැළුණු කන පොත්ත
වයස් කඩඉම පැන
විසි තිස් ගණන් පසු කළ
නිලදරුන් නැත තවම ඇත කියා
විශ්රාම වැටුප මතු සහතිකය
කොහිද නැත වල් වැදී සැඟවිලා
ශිල්ප වඩනා මුණුබුරන් හට
“කම්පනය” පාඩමට
සජීවී නිදර්ශක සපයන
නුඹේ ගත
සිය වසක් ආයු කළ නුඹ වැනිම
ගී ගැයූ යාය දැන් මුවගොළුය
කොළ හැළුණු නීල මහ යෝධයන්
මුළු ගමම කිරෙන් දෝවා වැඩුණු
පතුරු ගැසුවත් නැතිව විරෝධය
කිරි එරී දැයකටම පන පෙවුව
දැන් ඉතින් නම් පුතේ බෑ කියා
යාය නොගයන ගීය නුඹ වැනිම
බෑ කියා නොකියා නොහඬාම
පිහි පාර ඉවසනා
ගලන ලේ බිඳු කිරට හරවනා
අන්තිමම කිරි කඳුළත් පුදන
උනුත් දුක් වෙන හැඩයි
සිඳුණු වී කුරණි ගැන
මිත්තණිය පොල් කටුව මිරිකාන
මළ බැඳුනු බාල්දියෙ
අඩි කට්ට වසන්නට පොර බදන
වැල් කොටු පාදලා කිරි සොයන
දුවා දරුවන් කාසි කිරි සොයා
ගිහින් දීපංකරේ කඹුරන්න
මුණුබරන් තවම සිහිලැති නුඹේ
සෙවනැල්ල යට රැඳී කිරි සොයන
වේලිලා ගියත් ළැම
දරු දුකට කිරි එරෙන
දිරිය මව ලොව වඩන
පොල් කටුව මිරිකලා කිරි සොයන
No comments:
Post a Comment